[ Pobierz całość w formacie PDF ]
wiem, Duch Zwięty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego,
co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od
tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeśli powstrzymacie się od
tego. Bywajcie zdrowi! (Dz 15, 23-29) Tak brzmiał list apostołów, sformuło-
wany przez Ducha Zwiętego, a zapisany przez świętego Aukasza ewangelistę.
Duch Zwięty wiedział, że niektórzy posunęli się do takiego szaleństwa, że nie
zawahają się oskarżyć apostołów, co się też i zdarzyło. Apostołowie zatem,
zgromadzeni razem, piszą taki list: nie odrzucają małżeństwa, nie zakazują
spożywania mięsa i picia wina, lecz, jak napisano, polecają, aby każdy chrze-
ścijanin powstrzymał się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co
uduszone, i od nierządu . Wcześniej sam Bóg pouczył cię, że możesz jeść
wszelkie mięsa tak jak warzywa z ogrodu, teraz apostołowie pouczają cię, od
czego masz się powstrzymywać.
21. Jak śmiesz bluznić stworzeniom Bożym i przez to znieważać Stwórcę?
Jeśli przecież Bóg wszystko stworzył w mądrości i pochwalił mówiąc, że jest
bardzo dobre (Rdz 1, 31), jeśli przyjął składane Mu dary i owoce oraz bło-
gosławił tych, którzy Mu je przynosili, i kazał im jeść, to czemu ty jesteś tak
głupi i zuchwały? Jeżeli potępiasz ludzi spożywających mięso, to tym samym
852 PRZEKAADY
bluznisz samemu Stwórcy. Po co Bóg to wszystko stworzył? A może będziesz
Nim również pogardzał i uznasz Go za niesprawiedliwego, ponieważ przyjął
ofiary? Może oskarżysz świętego Abrahama za to, że złożył ofiarę dziękczyn-
ną, a przyjmując aniołów nie ugościł ich warzywami, lecz wybrał cielę ze
stada i kazał je przygotować z masłem i mlekiem (por. Rdz 18, 7-8)? W ten
sposób przyjął aniołów, i nie tylko aniołów, lecz również samego Chrystusa.
Jest rzeczą godną podziwu, że Chrystus jeszcze przed wcieleniem uświęcił
swoje stworzenie i przebywał pośród niego; chodziło o to, aby nikt nie sądził,
że Ojciec myśli inaczej niż Syn, jak to wyobrażają sobie herezje manichejczy-
ków i marcjonitów, i żeby jasne stało się stwierdzenie, że Syn Boży odwiedził
Abrahama. Kiedy Abraham siedział w południe przed namiotem i uważał na
wędrowców, aby nikt obcy nie przeszedł niezauważony, oto ujrzał trzech zbli-
żających się mężów i wyszedł im na spotkanie. Nie powiedział: Panowie,
jeśli darzycie mnie życzliwością , lecz rzekł: Panie, jeśli darzysz mnie życz-
liwością, racz nie omijać Twego sługi (Rdz 18, 3). Widzisz, co dostrzegł czło-
wiek spożywający mięso i mięsem przyjmujący gości. Popatrz na czyste serce,
które rozpoznało, kto jest Panem, a kto sługami. Zaprawdę, błogosławieni
czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą (Mt 5, 8). Dlatego nieco
pózniej sam Pan, posyłając aniołów do Sodomy i Gomory, mówi: Czyż miał-
bym zataić przed moim sługą, Abrahamem, to, co zamierzam uczynić? (Rdz
18, 17). Jaki przyjaciel odkrywa przed przyjacielem tajemnicę tak, jak Bóg
odkrył ją przez Abrahamem? Myślę, że do tej pory Bóg nie udzielił tak zwa-
nym enkratytom i apotaktytom tego, czego udzielił Abrahamowi, który jadł
mięso i współżył z kobietą. Co heretycy powiedzą o Izaaku, który jadł mię-
so kozląt, przygotowane przez swoją żonę, Rebekę, a przyniesione mu przez
syna, Jakuba. Izaak, po spożyciu pokarmu i wypiciu wina udzielił Jakubowi
błogosławieństwa, mówiąc: Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzno-
ści ziemi. Niechaj ci służą ludy i niechaj ci pokłon oddają narody. Bądz panem
brata twego (Rdz 27, 28-29). I nie upadło żadne słowo tego błogosławień-
stwa, lecz całe ojcowskie błogosławieństwo przeszło na Jakuba.
Czy mam mówić o samym Jakubie i o wszystkich świętych, o Mojżeszu
i Aaronie oraz o świętych żyjących wedle Prawa i podobających się Bogu?
Oni wszyscy jedli mięso i dziękowali Stwórcy. Zwięty Samuel jako trzyletnie
dziecko został oddany do domu Bożego i był wychowywany w Przybytku: on
także korzystał ze stworzeń Bożych, a namaściwszy Saula na króla nakazał
jemu i całemu ludowi jeść wszystko (por. 1Krl 10, 1nn). A pewien prorok tak
mówi o nich: Wśród Jego kapłanów są Mojżesz i Aaron, i Samuel wśród tych,
co wzywali Jego imienia: wzywali Pana, a On ich wysłuchał. Przemawiał do
nich w słupie obłoku (Ps 98, 6-7). O wszystkich świętych można powiedzieć,
że wszyscy oni spożywali stworzenia Boże i wielbili Stwórcę. Aby nie za-
nudzać czytelników zbyt długimi opisami, poprzestańmy na stwierdzeniu, że
również Bóg przyjmował ofiary od świętych i kazał im jeść z dziękczynieniem
i pobożnością.
PRZEKAADY 853
22. Jeśli nawet któryś ze świętych na krótko rezygnował z jakichś pokar-
mów, to nie dlatego, że były nieczyste. Jaka bowiem mogła być nagroda za po-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]